Bogu ugodne žene širom Crne Gore pozivaju mitropolita Joanikija II da izvoli narediti zabranu točenja pića muškarcima u manastirima koje koristi Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori.
Bogougodnice smatraju da je ta mjera nužna i opravdana jer posljednje okupljanje u manastiru Podlastva potvrđuje da alkohol kod dijela sveštenstva i vjernog naroda uzima maha i razara im um, srce i dušu i podstiče na nasilničko, raskolničko i pohotno ponašanje.
Od ove mjere treba izuzeti žene jer one alkohol, posebno vino, ponekad rakiju i pivo, konzumiraju uz blagoslov i apsolutnu kontrolu misli i ponašanja, što muškarcima, potvrđuju snimci, ne polazi za rukom nego brukaju pravoslavnu vjeru i crkvu. Umjesto pročišćenja i nadahnuća, kod njih se um i misli zamrače do to mjere da samo misle na “onu rabotu” što osuđujemo i smatramo posljednjom, završnom, etapom uništenja pravoslavlja u Crnoj Gori.
Pravoslavne žene i kada piju i kada popiju to čine (ponavljam) sa blagoslovom, sa mjerom, oprezno, zbog čega iz njih izviru vrline a iz muškaraca samo mane od kojih je svima neprijatno i mučno.
Besramni snimci iz manastra Podlastva danas su sablaznili svakog kome je pravoslavlje iskreno i neiskvareno u srcu.
Bogougodnice staju u odbranu i zaštitu mlade monahinje i poručuju da će uvijek štititi svaku ženu u pravoslavlju. Svaka žena u pravoslavlju je naša sestra i zaustavićemo ne samo snagom molitve nego bogami i na druge načine muško nasilje prisutno u pravoslavnoj crkvi.
Snimci očigledno pokazuju da muškarci koji su akteri one sramote nijesu dobili potrebnu ljubav tokom svog života i u porodici. Ponašaju se kao da su bili siročad i pored živih roditelja.
Razumijem da im nije lako da žive bez ljubavi. Možda sam previše radikalna pravoslavka, ali trebamo ih isključiti iz crkve da bi se oni ponovo rodili i da bi osjetili ljubav koja im nedostaje. Drugačije se Carevićima ne može pomoći! Molim se za njih od dana kada je uzvišeni Bato osveštao zgradu budvanske opštine. Ali ne prima se molitva.
Kada jednu crkvu zadesi nesreća sa ovakvim vjernicima sa snimka, od pomoći su samo ljubav i podrška. Pomozimo Carevićima da budu voljeni, da osjete da nisu sami i da nismo ravnodušni prema muci u kojoj žive. Isključimo ih iz crkve da bi smo ih, ponovo rođene i preporođene, opet primili u jednu jedinu svetu i apostolsku Crkvu.
Od pohotnosti Vladislava Dajkovića struktura i red crkvenog života se stalno i sve na gore narušavaju a muškarcima koji se kriju iza svetosavlja najčešće više nije ni stalo do poštovanja svetih kanona i drugih obreda naše pravoslavne crkve.
Od razuzdanosti Vladislava Dajkovića i drugih koji tvrde da imaju blagoslov mitropolita Joanikija, u Crnoj Gori nijednom pošteno nije zasijedao crkveni sud. A za njega i te kako ima posla. U crkvenu zajednicu ne može se vratiti red bez crkvenog suda!
Kao žena koja se posvetila pravoslavlju od svoje mladosti, odgovorno tvrdim da je pravosudni sistem u Srpskoj pravoslavnoj crkvi u Crnoj Gori potpuno razoren i obesmišljen. On zapravo ne postoji. Ćao, nema ga više!
Ne mogu i neću se nikada pomiriti sa opšteprihvaćenom i opštepoznatom činjenicom da umjesto prave vjere i pravih vjernika, Crnom Gorom vlada grijeh a do izražaja dolaze grešnici koji čak neće ni da se pokaju. Izabrali su da prkose Bogu, da uživaju u strasti stomakougađanja i neuzdržanja i da pri tome pjevaju svetome Savi!
Njegova Svetost patrijarh Porfirije ne smije i ne treba da okreće glavu od muškog smrada u Crnoj Gori koji je privatizovao pravoslavnu crkvu i već duže vrijeme okreće vjernike i vjernice jedne protiv drugih. Zamolila sam da me patrijarh srpski primi dok bude boravio u Nikšiću. Smatram da mu je to i posljednja prilika da čuje istinu prije nego dozvoli da prestupi i grijeh potpuno unište Srpsku pravoslavnu crkvu u Crnoj Gori. Na njega je velika odgovornost jer poslije neće moći reći da mu nijesam rekla.
