Tomislav Marković (1976), piše poeziju, prozu, eseje, publicistiku i žanrovski hibridne forme. Pisao je kolumne za E-novine i podgorički portal Antena M, a sada je kolumnista sajta Al Jazeera Balkans i mostarskog portala Tacno.net. Jedan od osnivača i kourednik kulturno propagandnog kompleta Beton (2006–2013).
S redakcijom Betona priredio pregled mlađe pripovedačke scene Srbije na albanskom jeziku „Nga Beogradi, me dashuri“ (Iz Beograda, s ljubavlju) 2011. godine, kao i specijalno izdanje Betona za Sajam knjiga u Lajpcigu, u kome su se zajedno našli srpski i kosovski pisci u prevodu na engleski jezik. Boravio je na rezidencijalnim programima u Sarajevu, Rijeci, Prištini, Splitu i Pazinu. On je takođe napisao songove za predstavu „Ubiti Zorana Đinđića“ koja je premijerno izvedena u oktobru 2012. Sarađivao sa beogradskom alternativnom muzičkom grupom Ah, Ahilej koja je 2009. snimila album „Pesme zlih volšebnika“ po Markovićevim tekstovima.
Zbog pesme Srpska duhovnost kojom se završava knjiga „Vreme smrti i razonode“ (VBZ, 2009) dobio na stotine prijetnji smrću. U martu 2014. knjiga je izašla u Prištini pod naslovom „Koha e vdekjes dhe e argëtimit“, u prevodu Fadilja Bajraja na albanski jezik, u izdanju Qendra Multimedia. Pesme, tekstovi i satire prevođeni su mu na nemački, poljski, engleski, mađarski, slovenački i albanski jezik. Živi i radi u Beogradu kao zamjenik glavnog urednika na portalu XXZ magazin.
Bibliografija: „Grafite na ulicu!“ (1995, aforizmi), „Sneg na ispitu zrelosti“ (1999, poezija), „Rvanje s anđelom“ (2003, poezija), „Na mestu zločina“ (2005, aforizmi), „Vreme smrti i razonode“ (2009, satirična proza i poezija), „Koha e vdekjes dhe e argëtimit“ (Priština, 2014), „Čovek zeva posle rata“ (2014, poezija), „Nepotrebne izbrisati“ (Ljubljana, 2016, izabrane pjesme u prevodu na slovenački).
