Miljan Zeković bio je prvi fudbaler koji je stasavao i afirmisao se u titogradskoj Budućnosti, a igrao je na Svjetskom prvenstvu 1954. godine u Švajcarskoj! Jedini Crnogorac na drugom Mundijalu na kom je učestvovala Jugoslavija, bio je igrač koji je obilježio prvi pravi uzlet Titograđana u klupskoj eliti bivše države.
Pripadnik elite
Miljan nije prvi Crnogorac koji je igrao na Mundijalu. Na prvom planetarnom prvenstvu 1930. u Montevideu to je bio slavni golman Milovan Jakšić, „El Grande Milovan“, Kolašinac koji je kao trogodišnje ratno siroče sa majkom napustio Crnu Goru, a zatim odrastao u Kragujevcu i Beogradu.
Priča o Miljanu Zekoviću je drugačija. On je bio apsolutno produkt posljeratnog crnogorskog fudbala i kao takav je nepravedno zaboravljen – jer bio je dio svjetske elite i igrač kog i dan-danas smatraju jednim od najboljih bekova u istoriji Crvene zvezde.
Nikšićanin Miljan je iz poslijeratnog niželigaša Sutjeske u Titograd stigao 1948, kada je imao 23 godine. Tako je moralo biti: planiralo se i iz tadašnjeg državnog vrha, da najbolji crnogorski mladi igrači budu okosnica novog jugoslovenskog prvoligaša, Budućnosti. Iz hronika Titograda tog vremena, koji je polako pokazivao nove obrise iz ratnih ruševina, pamti se da je na mečeve Prve lige Jugoslavije dolazilo više ljudi nego što ih je tada živjelo u gradu!
Sportska euforija
Bilo je toliko razloga da Crnogorci budu ponosni zbog Miljanove generacije. Liga je brojala samo deset elitnih jugoslovenskih klubova, a predstavljala takmičenje u rangu najboljih u Evropi. Te sezone 1948 - 49 Budućnost je završila na diobi petog mjesta - a u posljednjem kolu pobijedila novog šampiona, tim Partizana u Titogradu. Prva sportska euforija zahvatila je mladu republiku...
Već u sezoni 1949 - 50 Budućnost je ostala bez prvoligaškog ranga i osjetila snagu konkurencije. No, ostvarila je i veliki uspjeh - igrala je u polufinalu Kupa maršala Tita (Kup Jugoslavije)! Poraz 1:0 od zemunskih Naših krila (tim avijacije) bio je posljednji bal generacije, koja je zacrtala buduće domete titogradskog fudbala. U narednih pet godina nijesu bili prvoligaši - a Miljan Zeković je, kao najbolji, dobio poziv od Crvene zvezde.
Najbolji crnogorski fudbaler posljeratnog perioda apsolutno je zaslužio mundijalski nastup u Švajcarskoj, na nezaboravnom prvenstvu u čijem je finalu Zapadna Njemačka šokirala mađarsku „laku konjicu“ sa Puškašom, Ciborom i Kočišem... Miljan Zeković je od 1950. do 1960. bio neprikosnoveni prvotimac Crvene zvezde, za koju je odigrao čak 428 utakmica.
Znanje i poštovanje
Uz osvojenih pet šampionskih titula, vrhunac njegove karijere stigao je u polufinalu Kupa šampiona (današnja Liga šampiona) protiv Fiorentine. Godinu kasnije, igrao je u čuvenom četvrtfinalnom meču Kupa šampiona protiv Mančester junajteda (3:3) - nakon kog je, u minhenskoj aerodromskoj nesreći, život izgubio veći dio slavne generacije engleskog tima.
Svih tih godina, Miljan Zeković igrao je u mečevima pred 60.000-70.000 gledalaca i bio dio reprezentacije koja je u svakom trenutku bila među deset najboljih na svijetu. Posljednji put dres nacionalnog tima nosio je protiv Francuske (1:1), u Parizu, pod svjetlima čuvenog „Parka prinčeva“ 1955. godine.
Miljan je, kao jedan od prvih jugoslovenskih fudbalera koji su dobili dozvolu da igraju na Zapadu, završio karijeru u austrijskom Gracu 1965. - kao napadač. Preminuo je 1993, u smutnom vremenu i daleko od pažnje javnosti koju je zasluživao... U svim velikim fudbalskim onlajn bazama, pa i zvaničnoj Svjetske fudbalske asocijacije (FIFA), Miljan Zeković naveden je kao „proslavljeni crnogorski fudbaler“. Tamo znaju i poštuju, mnogo bolje od nas samih...
Stojan STAMENIĆ
FOTO: FB stranica Uspomene stare Podgorice
