“Na osnovu podataka iz registra prijavljenih zaraznih bolesti Centra za prevenciju i kontrolu zaraznih bolesti Instituta za javno zdravlje Crne Gore, u Crnoj Gori je od početka 2018. do 05. 11. 2018.g. ukupan broj registrovanih slučajeva varičele iznosio 3.137 što je nešto veći broj od broja oboljelih u istom periodu prošle godine (2504)”, navodi se na sajtu Instituta za javno zdravlje.
Osnovne epidemiološke karakteristike obolijevanja od varičele su da je broj oboljelih po pravilu visok zbog načina širenja (kapljično) i zaraznosti virusa, da broj oboljelih varira iz godine u godinu i od opštine do opštine, pri čemu pokazuje izraženu sezonalnost kao i da se obolijevanje obično javlja u vidu većih ili manjih epidemija naročito u dječjim kolektivima
“Na svu sreću, varičela ili ovčije boginje, je po pravilu klinički blago osipno oboljenje koje ima jako visoku zaraznost usled priorode varičela zoster virusa koji je izaziva. Virus se, lako i brzo širi među osjetljivom populacijom a posebno među djecom u kolektivima”, kažu iz Instituta.
Tegobe obično traju oko dvije sedmice pri čemu dominira visoka temperatura, iritantan osip po koži i nerjetko sluzokožama praćen svrabom i bolovima. Nakon preležane bolesti ostaje doživotan imunitet. Kod najvećeg broja djece varičela prođe bez komplikacija.
U proteklih deset godina na teritoriji Crne Gore broj oboljelih od varičele se kretao u rasponu od 2083 registrovana slučaja u 2010. g. do 6057 slučajeva registrovanih u 2016. pri čemu se svake godine u prosjeku prijavi oko pet lokalnih epidemija – masovnijeg oboljevanja u lokalnoj zajednici. Ove godine broj registrovanih slučajeva varičele u Herceg Novom je u posljednja tri mjeseca iznosio ukupno 292 slučaja (u avgustu 15, u septembru 53 i u oktobru 224 slučaja) što je ukazalo na nešto intenzivniju lokalnu transmisiju virusa ove u odnosu na prethodnu godinu. Ova činjenica nije neuobičajena već naprotiv – u skladu je sa dugoročnim trendovima kretanja oboljevanja od varičele: izraženija masovnost na svakih par godina usljed povećanja broja osjetljivih osoba obično rođenjem.
Bitno je napomenuti da je epidemija po definiciji pojava poremećaja zdravlja u broju koji je veći od uobičajenog za određenu populaciju i određeni period.
Prijava (registrovanje) epidemije podrazumijeva prijavljivanje većeg oboljevanja na određenoj teritoriji od očekivanog i to od strane lokalno nadležne epidemiološke službe.
Proglašenje epidemije zarazne bolesti je drugačiji pojam od prijavljivanja i on se odnosi na pojedine situacije koje iziskuju viši stepen angažovanosti zdravstvene službe obično u situacijama kada su neophodne dodatne mjere zaštite stanovništva od zaraznih bolesti.
Po Zakonu o zaštiti stanovništva od zaraznih bolesti, epidemiju neke bolesti proglašava Ministarstvo zdravlja, na predlog Instituta za javno zdravlje i to ne za svaku epidemiju, već samo za one epidemije zaraznih bolesti koje su od većeg javno zdravstvenog i epidemiološkog značaja odnosno kada postoje masovna pojava teških oblika zaraznih bolesti i/ili smrtnih ishoda od zarazne bolesti, uz opasnost od nastanka težih ekonomskih i društvenih posljedica ili međunarodnog širenja bolesti” što nije slučaj sa varičelom.
“Kada se radi o mjerama prevencije – poseban značaj ima izolacija zarazne djece iz kolektiva i to na način da ne treba da pohađaju obdanište ili školu najmanje pet dana poslije pojave prvog osipa. Oboljeli treba da izbjegavaju kontakt sa trudnicama koje nijesu preležale varičelu, kao i sa osobama koje usljed duge i teške bolesti, ili nekih terapijskih modaliteta (posebno hemio i radio terapija maligniteta) imaju oslabljen imuni sistem. Ne postoji specifična terapija za varičelu već se samo tretiraju simptomi (svrab, visoka temperatura isl.), Oboljeli treba da miruju i unose dovoljno tečnosti”, objašnjavaju iz Instituta.
