Simbol Stare varoši je Sahat kula, građevina koja se nalazi na Trgu Bećir-bega Osmanagića.
Sagradio je u 18. vijeku Hadži Mehmed – paša Osmanagić i na njoj ugradio sat donešen iz Italije. Sat je duži vremenski period bio jedini javni sat u Podgorici. Njen današnji položaj i dominantna pozicija u urbanoj matrici Stare varoši, kao i skladan odnos sa okolnim objektima, čini ovo kulturno dobro jednim od znakova prepoznavanja Podgorice.
Sahat kula se nalazi u urbanom jezgru Podgorice, na platou gdje zauzima dominantnu poziciju. Kula je kvadratne osnove. Zidana je od pritesanog kamena sa ulaznim vratima na sjeverozapadnoj strani.
U gornjoj partiji kule nalazi se po jedan lučno zasveden otvor na sve četiri strane. Krov je uvučen i leži na osmougaonom tamburu i pokriven crijepom-kanalicom. U unutrašnjosti se nalaze drvene stepenice sa četiri podijuma. Ispod tambura se nalazi stari sat i malo zvono koje je pričvršćeno na metalnu prečku. Sat je okrenut prema zapadu prema rijeci Morači i Ribnici jer je na tu stranu gravitirala Stara varoš.
Sahat kula je i danas konstruktivno stabilna i nalazi se u dobrom stanju, iako je za vrijeme zemljotresa 1979. godine pretrpjela neznatna oštećenja koja su sanirana kasnijim radovima na njoj. Drvene stepenice i podijumi u unutrašnjosti novijeg su datuma i nalaze se u dobrom stanju očuvanosti mada zbog strmosti još uvijek ne zadovoljavaju sigurnosne mjere za veće organizovane posjete.
Sahat kula je zadržala originalni i primarni izgled iz vremena gradnje, tako da predstavlja jedinstven primjer islamske arhitekture u Podgorici, ali i reprezentativni objekat profane arhitekture.
Može se reći da je ovo kulturno dobro stepenom očuvanosti zadržalo sve značajne elemente po kojima je prepoznatljivo i zbog kojih je od 1957. godine kulturno dobro zaštićeno Zakonom o zaštiti kulturnih dobara.
Takođe treba istaći da je Sahat kula rijetka podgorička građevina koja je preživjela njemačko bombardovanje Podgorice u Drugom svjetskom ratu.
