Osnivanje Barske nadbiskupije neraskidivo se veže za nastanak dukljanskog kraljevstva, dinastije Voislavljevića, prije svega Mihaila, odnosno njegovog sina, kralja Bodina 1089. godine.
Potvrdu Bodinovog djela, osim u osnivačkoj Buli pape Klementa III imamo i 1124. godine, kada papa Kalist II potvrđuje ista prava nad vjerskom jurisdikcijom dukljanske kraljevine.
Tako da nakon 1089. godine kada je Papa Klement III ustanovio organizaciju crkve u Duklji, kojom je Barska episkopija postala nadbiskupija imamo potvrdu tih stečenih prava i od pape Kalista II, koji je bulom od 24. januara 1124. godine, potvrdio Iliju za nadbiskupa crkvene organizacije u Duklji, prema starome pravu.
Pišući o ovom događaju Danilo Radojević u knjizi “Iz povijesti hrišćanskih crkava u Crnoj Gori” kaže :
“Tek nakon smrti kralja Bodina, Dubrovčani su počeli ispoljavati pretenzije prema dukljansko-barskoj crkvi, oslanjajući se na falsifikovane bule pape Paskala II, iz 1102. godine.
Na traženje dukljanskog kralja Grubeše, papa Kalist II, bulom od 24. januara 1124. godine, potvrdio je Iliju za nadbiskupa crkvene organizacije u Duklji, prema starome pravu. Nabiskup Ilija je, da bi primio palij, otišao u Rim. Papa je potvrdio sufragane koji su bili pomenuti u buli pape Klementa III. (8. januara 1089), s tim što je dodata budvanska biskupija. Priznanjem Ilije za nadbiskupa, bile su odbačene pretenzije dubrovačke crkve.”
Iako rijetko pominjan, i ovaj dokument je svjedok događaja iz vremena Dukljanske države. Bili su to važni događaji koji su se zbili u tom vremenu i usmjerili tokove ne samo vjerskog, nego i društvenog života na crnogorskom prostoru, u jednom dužem razdoblju. Događaji koji su odredili društvena, kulturna i religiozna kretanja na ovom prostoru kroz čitav srednji vijek, a tradiciju sve do naših dana.
