Izložba mu je donijela pohvale umjetničke kritike, ali i ozbiljan sukob sa najuticajnijim britanskim društvom za zaštitu životinja RSPCA i negativan stav javnosti, jer je tokom 23 nedjelje trajanja na njoj stradalo najmanje 9.000 šarenokrilih insekata - pod nogama posjetilaca, ili od povreda prilikom slijetanja na njihovu odjeću, tako da je svake nedjelje u prostorije ubacivano po 400 novih.
“Na ovoj takozvanoj ‘umjetničkoj izložbi’ leptiri su prinuđeni da čitav životni vijek provedu u vještačkom okruženju, u zatvorenoj prostoriji. Da je u pitanju bilo koja druga životinja, recimo pas, javnost bi već bila zgrožena. To što se radi o leptirima, ne znači da ne zaslužuju da se sa njima lijepo postupa”, kaže se u zvaničnom saopštenju RSPCA.
Na izložbi su bile prikazane dvije vrste tropskih leptira, koji u prirodi žive do devet mjeseci, dok je njihov vijek u zatvorenom prostoru iznosio nekoliko sati do nekoliko dana.
Mnoga Hirstova ranija nagrađivana djela sastoje se od mrtvih životinja - kao recimo “Majka i dijete raspolućeni”- krava i tele presječeni na pola i izloženi u staklenim tankovima sa formaldehidom, djelo 1995. ovjenčano Tarnerovom nagradom, ili pak “Fizička nemogućnost smrti u umu nečeg živog” - ajkula koja visi u formaldehidu.
(Blic)
