Najčešći pojam u diskursu prvaka nove tanke, kvantitativne, većine kojoj se „desila vlast“ u državi Crnoj Gori, je „demontaža tzv. kriminalnog režima“.
BEOGRADSKI KAPITAL ZA „UBISTVO“ CRNE GORE
Reklo bi se, da im za te poslove nije potrebna nikakva „vlada eksperata“. Inercija rušilačkog mentaliteta na etničkom prostoru Srba je uobičajena praksa. U Crnoj Gori je taj rušilački izliv mržnje kod većinskog dijela novo-vlastoljubaca toliko vidljiv, da bi mogao biti ogledni primjer za analizu jedne političke patologije. Njihovo ponašanje je endemski civilizacijski incident koji ignoriše sve entitetske državotvorne, slobodarske tekovine države, kojom bi htjeli da upravljaju.
Svaki crnogorski domaćin, prije bilo kakvog rušenja u svom posjedu, ima plan što će da gradi umjesto toga, da bude bolje za sve ukućane. Aspirantima za novu vlast, većinskim partijskim liderima, prioritet je da ruše, dok za gradnju oni nijesu dobili mandat od svojih političkiih mentora.
Prvo su na udaru destrukcije prvaka tanke kvantitativne većine (o kvalitativnoj nema ni govora) državotvorne institucije sistema, zatim slabljenje i fragmentacija kolektivne identitetske svijesti građana i remećenje međuetničkog i međuvjerskog sklada. Nametanje sadržaja velikosrpske mentalne matrice u duhovnim, kulturnim i obrazovnim subsistemima društva kao dominantnih entitetskih sadržaja. Njihov, bliži, cilj je da se postigne voljna ili manipulativna potrebna brojnost Srba na sljedećem popisu.
Za taj posao, pored političkih propagandnih metoda, sadržaja i manipulacija, Beograd je, kako reče predsjednik Srbije, spreman da aktivira - još više kapitala.
Rušitelji, građanske i slobodne Crne Gore, očekuju da će uz poslušnost nevoljne „vlade eksperata“ i uz pomoć propagandne mašinerije laži i mitova, pomoću raznih strategija; „šeherezada“, pete kolone, hibridnog i sajber rata, uspjeti da kontaminiraju makro socijalni prostor Crne Gore i da se umjesto istinite realnosti, građanima predstavi simulirana realnost, u kojoj bi oni bili predmet manipulacija i prevara. Crna Gora bi tako mogla postati mentalna Augijeva štala, čiji će sadržaj blagosloviti SPC, koja, jedina u svijetu, baca prokletstvo na građane ateiste. Kojih, bajdvej, u Francuskoj ima oko 40%, a u Švedskoj više od 80%.
Na taj način bi velikosrpski Projekat Zla, navodno ugrožene Srbe u Crnoj Gori, pretvorio u Srbe koji koji će moći ugroziti, ne samo Crnogorce, nego i slobodnu i građansku crnogorsku državu. S krajnjim ciljem, da ona postane podanička pokrajina velikodržavnog projekta.
No, prethodno, biće potrebno „proizvesti-kupiti“ dovoljan broj Sava Fatića, spremnih na ponovno istorijsko „ubistvo“ Crne Gore, uz zlurado prisustvo njenih stvarnih dželata.
„ČISTAČI“ I „ZAGAĐIVAČI“ BEZ VIZIJA I IDEJA
Beogradski planeri anticrnogorske strategije, dali su mandat, eliti DF u Crnoj Gori da budu „čistači“ i „zagađivači“ političkog terena bez vizija i ideja. Za taj posao nije potrebna meritokratija, dovoljna jekakokratija ostrašćenih, i debelo plaćenih tipova, kojima smeta sve što jeu Crnoj Gori - crnogorsko.
Pod maskom demontaže tzv. „kriminalnog režima“, nova elita vlastoljubaca i rukoljubaca, pokušaće, preko svojih namještenika u tzv. ekspertskoj vladi, da na manipulativan i prikriven način, dehumanizuje, delegitimizuje i demonizuje sve što ima entitet crnogorskog identitetskog prepoznavanja i da po dubini crnogorske države ustoliči fašizoidne metode za potrebe posrbljavanja crnogorskog identitetskog bića.
Sterilnost i neefikasnost imunog i represivnog sistema dosadašnje političke nomenklature u kome je „odgojeno“ mnoštvo tzv. Lomehuzovih buba, koje je koristio anticrnogorski lobi zajedno sa SPC da, paralelno sa izgradnjom građanske države, gradi vjersku „državu u državi“ na matrici svetosavskog fundamentalizma i obmane dijela „epskog“ stanovništva Crne Gore.
U tom dešavanju, mantra o „ugroženosti“ Srba u Crnoj Gori je imala ulogu Trojanskog konja, što je dovelo do apsurda, da je „babica“ ugroženih, došla u poziciju da postane „grobar“ onih koji su, šatro, ugrožavali.
U dosadašnjem režimu kao da je postojao stalni sukob mogućeg nečinjenja, i štetnog činjenja, često u korist djelovanja anticrnogorske simbioze svetosavskog etnofiletizma i velikodržavnog nacionalizma, a na štetu kreativnosti kolektivne crnogorske nacionalne svijesti.
DESTRUKTIVNA OFANZIVA
Velikosrpski Projekat za Crnu Goru nije nov. Odavno je arhiviran i čeka pogodan odnos snaga u globalnom geopolitičkom prostoru koji će odgovarati velikosrpskim iluzijama da spuste „nebesko srpsko carstvo“ na zemaljske prostore Balkana.
Simulirana realnost je zapravo željeni ambijent „novih demontera“ za, vjerske, nacionalne, socijalne podjele i međusobnu mržnju, zluradosti osvetoljubivost. Ta simulirana realnost treba da zamijeni vjekovne vrijednosti u crnogorskom društvu; Čovječnost, Čestitost i Viteštvo.
Kada umjesto tih vrijednosti zavladaju „pravila palanke“ i „tamnog vilajeta“ , tada će, po mišljenju kreatora Projekta Zla, moći da se montira nova podanička nakarada, po mjeri svetosavskog etnofiletizma i velikodržavnog nacionalizma.
Destruktivna ofanziva prema Crnoj Gori je samo dio Projekta Zla, velikosrpske političke elite iz geografske Srbije, da uz pomoć plaćenih, zavedenih i ostrašćenih kadrova, osvoje prostor demografske Srbije koji obuhvata veliki dio teritorija država nastalih raspadom avnojevske Jugoslavije.
To je prostor koji, za sada, veoma često markira velikosrpska intelektualno-kvazinaučna grupacija okupljena oko, Rakovića, Antića, Bokana…koji satima, na ekranima nekih TV stanica, pokazuju kako se „laž kod Srba uzdiže na nivo nacionalnog principa“ i kako velikosrpski iluzionisti „spuštaju“, nebesko carstvo Srbije, na zemaljske prostore Balkana.
Tamo, gdje su Srbi, srpski grobovi, srpske crkve i bivši(sic) Srbi..?
Nije riječ o slučajnim incidentima i epizodnom diskursu egocentrika. Radi se o smišljenoj indoktrinaciji neukog naroda velikosrpskim klerofašizmom i svetosavskim fundamentalizmom. Eho njihovih poruka Zla upozoravajuće odzvanja u državama koje su obilježene velikosrpskim biljezima.
Nije riječ o apetitima srpskog naroda, nego o njegovoj zloupotrebi od sopstvene političke i vjerske elite, o patološkom nagonu da ga ponovo uzalud žrtvuju za ostvarenje iluzija nebeskog „srpskog svijeta“.
Iluzija koje se rađaju samo u patokratskim glavama pojedinaca gdje i počinje geneza svakog političkog zla.
Crna Gora ima veoma jak istorijski imunološki potencijal, da sačuva jezgrovni sadržaj sopstvenog identiteta. Na tom nasljeđu može da se formira novi masovni patriotski entitet s neuništivom materijalnom i moralnom snagom da poput Herakla očisti smrad Augijeve štale.
Entitet koji će Crnoj Gori osigurati da ostane „dovijeka i strašnoga suda u svojoj volji i slobodi“.
