Iako je u osnovi zadržan poreski sistem iz vremena vladavine knjaza Danila, osnovni ciljevi reforme manifestovali su se razgraničavanjem prihoda koji pripadaju državi, knjazu kao gospodaru i Cetinjskom manastiru, što je značilo početak gradnje sistema javnih rashoda.
Ovim reformama obezbijeđena je redovnost plaćanja dažbina državi i formirani prvi organi za vođenje državnih finansija. Imale su odraza čak i na domen crkvenih poslova i indirektno uticale na smanjenje broja kaluđera u manastirima.
Period vladavine Nikole I predstavljao je novo poglavlje u razvoju Crne Gore i donosi krupne promjene u svim oblastima društvenog života uopšte. U sklopu mjera na unapređenju sistema države i uprave donešena je i odluka o finansijskoj reformi na skupštini glavara koja je održana 24. marta 1868. godine na Cetinju.
Pristupajući reformi finansijskog sistema knjaz Nikola je prethodno pripremio, u vidu spomenice, popis sve imovine gdje je između ostalog utvrđeno da u državnu imovinu pripada „sav Arhiv“. Ovaj momenat bitan je, jer arhiva postaje državno, odnosno opštenarodno dobro.
Finansijskom reformom odvojena su državna od crkvenih dobara, kao i državna od vladarskih dobara. Ustanovljena finansijska uprava, odnosno evidencija o prilivu i trošenju novca.
Sve ovo bilo je uvod za usvajanje prvog crnogorskog budžeta 1869. godine, prvog koji je imao sve karakteristike tog akta, budući da su dotadašnji sadržali samo spisak prihoda i rashoda.
