Liga naroda, poznata i kao Društvo naroda, bila je međunarodna organizacija osnovana za vrijeme Pariske mirovne konferencije 1919, zvanično ustanovljena 10. januara 1920. godine. Ciljevi Društva naroda su bili razoružanje; sprečavanje rata preko kolektivne bezbjednosti; rješavanje razmirica između zemalja putem pregovaračke diplomatije; i poboljšanje globalnog blagostanja.
Diplomatska filozofija iza Lige predstavlja fundamentalnu promjenu mišljenja za prethodnih sto godina. Stara filozofija, nastala na Bečkom kongresu (1815), je posmatrala Evropu kao promjenljivu mapu saveza između nacija, stvarajući ravnotežu snaga održavanjem jakih armija i tajnih sporazuma.
Prema novoj filozofiji, Liga naroda je predstavljala vladu nad vladama, čija je uloga bila rješavanje razmirica između pojedinačnih nacija na otvorenim zakonitim raspravama.
Podsticaj za osnivanje Lige naroda je potekao od predsjednika SAD Vudroa Vilsona, mada Sjedinjene Američke Države nikada nijesu pristupile Ligi zbog zabrane američkog kongresa da postane član: smatrali su da se Amerika već i previše upliće u evropska pitanja i nijesu željeli više da učestvuju u evropskim međunarodnim razmiricama. Ovakvo mišljenje je bilo široko rašireno među stanovništvom SAD, uprkos oštroumnoj želji Vudroa Vilsona da Amerika postane članica.
Ligi naroda su nedostajale sopstvene oružane snage i stoga su zavisile od Velikih Sila da primjenjuju njegove rezolucije, ekonomske sankcije koje je Liga odredila, ili da snabdjevaju armiju za potrebe Lige. Međutim, često su bili nevoljni da se povinuiju volji Lige naroda.
Nakon jednog broja uspjeha i nekih ranih neuspjeha tokom 1920-ih, postalo je jasno da je Društvo nesposobno da zaštiti od agresije sila Osovine tokom 1930-ih. Početkom Drugog svjetskog rata je postalo jasno da je Liga omanula u svojoj osnovnoj svrsi – sprečavanju budućih svjetskih ratova.
Ujedinjene nacije zamijenile su Ligu naroda po završetku Drugog svjetskog rata i naslijedile nekoliko agencija i organizacija koje je osnovala Liga.
