Bivši lider Liberalnog saveza i Liberalne partije napominje da je takav pristup najgori i najopasniji jer takvu opoziciju čini samodovoljnom i samoodrživom. „Takvoj opoziciji viši, da ne kažem uzvišeni ciljevi ništa ne znače, osim u mjeri kojom potvrđuju svoj planirani ili očekivani rejting“, kaže Živković.
Živković smatra da ideje o brzopoteznom ujedinjenju opozicionih snaga, bez obzira na programske razlike, nije najbolji put borbe protiv vlasti. „Mnogo je lakše i ozbiljnije graditi opoziciono jedinstvo u nekoliko koraka, a ne u jednom. Prirodnije, logičnije i sigurnije je udruživanje- ukrupnjavanje onih koji su prirodno i programski upućeni jedni na druge“, ističe Živković.
Prema Živkoviću, opozicija koncipirana na ovakav način radi u kontinuitetu u korist sopstvene štete. „Čine sve da unesu sumnju unutar opozicionog biračkog tijela, kako bi od izbora do izbora jedni drugima uzimali glasove, ostavljajući mirnim korpus sigurnih glasova ove vlasti. Posljednjih nekoliko izbora upravo pokazuju ovakvo stanje stvari gdje se u procenat može vidjeti koliko se opozicionih glasova prelilo iz jedne u drugu opozicionu stranku, a onih 170.000 hiljada „sigurnih“ ostaju nedirnuti garant opstanka ove i ovakve vlasti“, zaključuje Živković, napominjući da upravo zbog ovakvog stanja unutar opozicije i velike ideje kao što su ujedinjenje i bojkot nijesu imale uspjeha, već su učinile da nakon toga stanje u opoziciji bude još gore i lošije.
