Nema pisanih podataka o nastanku crkve. Smatra se da je podignuta krajem 18. ili početkom 19. vijeka na ostacima starije građevine iz srednjeg vijeka. To bi se moglo saznati ako bi se nekad izvršila arheološka istraživanja na ovom zakonom zaštićenom kulturnom dobru od 1950. godine.
Crkva Sv. Atanasija se nalazi iznad magistralnog puta Virpazar – Brčeli – Petrovac u očuvanom ambijentu sela Sotonići. Do nje se dolazi asfaltiranim seoskim putem, a zatim stazom zaraslom bujnom vegetacijom. Kulturno dobro čini Crkva Sv. Atanasija sa ostacima priprate i ostacima malog broja grobnih mjesta sa kamenim pločama.
U narodu se crkva naziva i Sv. Atanać.To je jednobrodna, kamena gradjevina sa pravougaonom asidom, čiji spoljni zidovi formiraju trouglasti oblik. Spoljašnji zid apside se direktno naslanja na prirodnu stijenu, čineći jedinstvenu cjelinu.
Na zapadnoj strani je prostrani trijem.Presvedena je podužnim prelomljenim svodom. Zvonik je podignut odvojeno od crkve, nalazi se na jednoj stijeni istočne strane apside.
U literaturi se može pročitati da se svojom arhaičnom formom objekat veže za grupu crkava sa pravougaonom apsidom koje pripadaju periodu 14. i 15. vijeka.U prilog ovoj dataciji je i prelomljeni, gotski svod. Crkva je živopisana rukom nepoznatog veoma neukog majstora, krajem 18. vijeka.
Ikonografski program živopisa sačinjavaju pojedinačne predstave svetitelja u najnižoj zoni, zatim poprsja proroka, a u višim zonama su kompozicije Velikih praznika i Hristovih stradanja. Nevješte forme, jak graficizam, sirov i neoplemenjen kolorit i jednostavne kompozicije prožimaju se u ovom naivnom, ali i osobenom i maštovitom slikarstvu.
Ostaci sačuvanih partija živopisa su u lošem stanju, a evidentna su i oštećenja malterne podloge, prouzrokovana vlagom i pojavom plijesni u cijeloj unutrašnjosti crkve
Okolina crkve je zapuštena, nepristupačna, obrasla bujnom nekultivisanom vegetacijom, dok su pojedini djelovi crkve koji su bili u ruševnom stanju konsolidovani. Kako se može pročitati crkva nije konzervatorski tretirana što ugrožava ostatke sačuvanih partija živopisa koji su u lošem stanju.
Pravi mali biser crnogorske kulturne baštine koji zaslužuje puno više pažnje nadležnih službi.
