Šćekić postavlja pitanje da bi Laković uopšte reagovao sa prijavom da je rezultat glasanja za direktora Istorijskog instituta 22. novembra 2023. bio povoljan po njega.
Direktor Istorijskog instituta UCG je reagovao nakon što je Centar za građansko obrazovanje (CGO) pozvao rektora i Upravni odbor UCG da ga smijene sa rukovodeće pozicije, jer je "dokazanim neakademskim postupanjem diskreditovao UCG i Istorijski institut".
Reagovanje prenosimo integralno:
"Naime, od decembra 2023. godine, izložen sam permanentnoj medijskoj harangi od strane dr Ivana Lakovića (tadašnjeg protiv-kandidata za direktora Istorijskog instituta), NVO CGO, ali i brojnih medija. Apsurdno je, da je upravo čovjek koji je i prihvatio „sporni” rad za objavljivanje, kao član Uređivačkog odbora zbornika „Clio map”, zapravo isti onaj (dr Ivan Laković) koji je i pokrenuo ovaj slučaj i nezapamćenu medijsku harangu.
5Neophodno je imati uvid u širi kontekst ovoga slučaja, kako bi se objektivnije sagledala cijela slika, što bi u krajnjem bila i elementarna novinarska obaveza. U ovom slučaju imamo situaciju, da je upravo član Uređivačkog odbora zbornika „Clio map” dr Ivan Laković, skoro dvije godine nakon publikovanja pomenutog zbornika, prijavio mene, kao jednog od autora u tom zborniku, da mi tekst sadrži 52 odsto poklapanja sa internetom u latiničnoj verziji teksta, dakle ne u izvorno publikovanoj ćiriličnoj. Dr Ivan Laković o navodnom rezultatu skeniranja i provjere moga članka predatog za zbornik „Clio map” – nije upoznao Uređivački odbor zbornika, koji bi onda bio dužan da ga vrati na doradu u slučaju eventualnih neregularnosti. Uređivački odbor je dozvolio da se 2022. godine publikuje moj članak u zborniku „Clio map”.
Dr Ivan Laković nije reagovao ni kada je moj referat za izbor u zvanje bio u Biltenu UCG (br. 578) na javnom uvidu početkom 2023. godine, iako se u referatu nalazio, po Lakovićevom kasnijem navodu – sporni članak, koji „postaje sporan” tek kada se transponuje u drugo pismo, ali je u izvornom, dakle publikovanom obliku, validan i korektan, ispravan.
Dr Ivan Laković, skoro dvije godine nakon publikovanja zbornika, mene prijavljuje za plagijarizam NVO Centru za građansko obrazovanje (i to, NAKON izgubljenih izbora za direktora Istorijskog instituta). Dr Ivan Laković navodno kompromitujući materijal protiv mene, putem e-maila, šalje na više desetina adresa: štampanim i elektronskim medijima u Crnoj Gori. Ipak treba naglasiti još jednom, NAKON izgubljenih izbora za direktora Istorijskog instituta. Ovdje je neophodno postaviti logično pitanje: da li bi dr Ivan Laković uopšte reagovao sa prijavom da je rezultat glasanja za direktora Istorijskog instituta 22.11.2023. bio povoljan po njega? Dakle, reagovao je ciljano, tek kada je izgubio na tajnom glasanju 6:3, kreirajuci tako medijsku harangu sa ciljem moje lične, naučne i profesionalne javne degradacije. Takvim postupcima je želio da izvrši neprimjeren uticaj na Upravni odbor i upravu UCG u svoju korist. Držim da je ovim dr Ivan Laković izašao iz okvira akademske etike i da je na nedopustiv način manipulisao medijima i nevladinim organizacijama. Samoinicijativno je zloupotrijebio Institutov antiplag-skener softver Plagiarism checher Xkoji se više godina nalazio u njegovoj kancelariji, bez formalno-pravno utemeljene odluke. Ciljano i sa lošom namjerom, protivno osnovnim postulatima etičnosti i kolegijalnom akademskom duhu, dr Ivan Laković se izrazito po ličnoj osnovi, okomio na mene i kompromitovao projekat „Clio map” i publikovani Zbornik, ali i ostale članove Redakcionog odbora koji nijesu bili upoznati sa njegovim nečasnim radnjama i namjerama. Tako je svjesno i ciljano nanio štetu kako meni, tako i ugledu Istorijskog instituta i UCG.
U ovom predmetu se pogrešno raspravlja o posljedicama (sporni publikovani članak), a ne o uzrocima i glavnom krivcu (Uređivački odbor i njihovom namjernom propustu). Upravo je Uređivački odbor zbornika, namjerno dopustio da se moj članak publikuje. Pri tome je utvrđeno da je Uređivački odbor većini autora vraćao na doradu i dopunu rukopise, dok se u slučaju spornog članka to nije namjerno dogodilo. Tako da postoji osnovana sumnja, da je Uređivački odbor ili neko od njegovih članova imao lošu namjeru i iskazao neetičko ponašanje. Nejasno je, zašto su članovi Uređivačkog odbora zbornika „Clio map”, preskočili da ukažu na tehnički propust, ako ga tako gledamo – samo u ovom slučaju, dok su slične i akademski spornije radove vraćali na dopunu i ispravku.
Moj publikovani članak „Bogatstvo različitosti: očuvanje kulturnog identiteta u vremenu globalizacije“ je uredno prošao antiplagijat provjeru u Istorijskom institutu, recenzije i odobren je za publikovanje od strane recenzenata i Uređivačkog odbora zbornika koji su dozvolili da se u takvoj formi i publikuje.
Manuelnom provjerom latinične verzije spornog rada, utvrđeno je da je 92,37% - 96,7% teksta pokriveno literaturom i izvorima kumulativno navedenoim u fusnotama.
Stručna Komisija iz oblasti društvenih nauka je utvrdila da su svi izvori navedeni u radu i da je to ključno. To odbacuje bilo kakvu sumnju na pokušaj plagijarizma. Iz navedene dokumentacije, jasno se vidi da ne postoji intencija plagijarizma ili bilo kakvog neakademskog postupanja jer se u naučnom aparatu nedvosmisleno navode svi relevantni izvori. Istovremeno insistiranjem na navodnicima u samom tekstu je više nego rigidno, upravo zbog prirode samog članka koji spada u popularno-naučno djelo. Veza između teksta i naučnog aparata uspostavljena je akademski ispravno i čitalački intiutivno jer je lako utvrditi vezu između citata i citiranog.
Pri tome, pomenuti članak u zborniku, ne pripada kategorijama Q1-Q4, ključnim za moj izbor u zvanje. Publikovani članak, meni kao autoru nije donio nikakvu materijalnu niti nematerijalnu korist. U biltenu UCG 578, pridonio mi je sa simbolična 2 boda od ukupno 355,5.
Član Komisije iz oblasti društvenih nauka, prof. dr Miroslav Doderović iskazao je jasno svoj stav te je izuzeo i dostavio svoje mišljenje. Decidno i jasno se odredio da nema elemenata prekršaja akademskog integriteta, dok su druga dva člana Komisije, u svom izvještaju jasno i nedvosmisleno ukazali na propust Uredništva „Clio map” koje nije ispoštovalo Redakcijska pravila i Pravilnik o izdavačkoj djelatnosti UCG.
Dakle, apsolutno nema mjesta nekakvom tendencioznom anti-novinarskom publicitetu i kojekakvom aferaškom senzacionalizmu, koji svakako ne ide u prilog ugledu lista kakav je Pobjeda, jednom ozbiljnom dnevnom glasilu sa višedecenijskom tradicijom.
O tendencioznim i zlonamjernim izjavama da je Istorijski institut, na čijem sam čelu odlukom većine zaposlenih, pretrpio nekakvu štetu i diskreditaciju, ponajbolje govore moji rezultati za ovih devet mjeseci, što mogu potvrditi, kako zaposleni u ustanovi, tako i brojne delegacije, institucije i predstavnici ambasada koje sam primio i sa kojima uspješno širimo saradnju. Tu su i brojni naučni skupovi, potpisani protokoli, započeti i realizovani projekti i prispjele donacije, a sve zahvaljujući mom nesebičnom angažmanu na unaprjeđenju rada i uopšte otvaranja prema javnosti Istorijskog instituta".
