Po predanju, Stari bunar u Ostrosu izgrađen je 1001. godine. Njegova izgradnja veže se za doba vladavine kralja Vladimira i njegove žene Kosare. Bunar danas koristi lokalno stanovništvo.
Stari bunar nalazi se na malom platou u neposrednoj blizini manastira Prečista Krajinska, u selu Ostros, pored lokalnog puta, Ostros – Vladimir. Od lokalnog puta udaljen je nekoliko desetina metara, a do njega se dolazi utabanom prohodnom stazom, na kojoj su uočljivi ostaci kamenih ploča.
Korijen crnogorskog državnog bića seže u duboku prošlost od gotovo jednog milenijuma, dok je njen hrišćanski korijen još dublji. Najstariji period crnogorske države je – dukljanski. Dukljanski vladari nakon osamostaljenja od Vizantije u grčkim, latinskim i domaćim pisanim spomenicima u početku se titulišu arhontima - kneževima.
Do sredine X vijeka dukljanska kneževina bila je formirana i jasno razgraničena od susjednih slovenskih kneževina i vizantijskog područja. Prema Ljetopisu Popa Dukljanina „...Petrislav izrodi sina koga nazove Vladimir, i umrije u miru. Sahranjen je u crkvi Svete Marije, u mjestu koje se zove Krajina“.
Danas u istorijskoj nauci postoji stav da je arhont Petar (Prvislav) podigao Crkvu sv. Marije u Krajini sredinom X vijeka kao porodičnu zadužbinu. Crkva posvećena Uspenju Bogorodice bila je trikonhosna građevina sa nešto dubljim oltarskim travejem i narteksom na zapadu. Građena je od pritesanog kamena, što je karakteristično za primorsko graditeljstvo.
Dolaskom na vlast kneza Vladimira, Petrovog sina, crkva Uspenja Bogorodice se dograđuje i dobija kupolu. Time je osnovano manastirsko središte (danas poznato kao Manastir Prečista Krajinska) najstarije na obali Skadarskog Jezera.
U neposrednoj blizini kompleksa, nešto više od 500 metara udaljen, nalazi se bunar žive vode, iz vremena nastanka manastira, a čiju gradnju predanje smješta u 1001. godinu. Bunar čini neodvojivu cjelinu sa manastirskim kompleksom. Legenda kaže da je knez Vladimir "doletio" na konju, koji je potom udarao kopitima po zemlji, i usred bezvodnog kraja iskopan je na tom mjestu izvor žive vode.
Ovaj značajni svjedok najranije prošlosti Duklje, još uvijek snadbijeva lokalno stanovništvo vodom.
Stari bunar u Ostrosu zaštićen je kao kulturno dobro. Imajući u vidu činjenicu da Stari bunar čini neodvojivi dio manastirskog kompleksa, trebalo bi ga i štititi integralno sa manastirskim kompleksom.
Nigdje u blizini lokaliteta nema table ili natpisa koji bi upućivao na značaj ovog kulturnog dobra. Može zaključiti da nismo zainteresovani da vrednujemomaterijalnu i duhovnu baštinu Duklje, koja je naslijeđena iz minulih vremena i epoha. I pored današnjeg izgleda Starog bunara, njegovi ostaci omogućavaju sagledavanje materijalne strukture ovog kulturnog dobra.
