Doktorska izložba Milene Jovićević „i ADAM i EVA“ u beogradskoj Novoj galeriji

- i Adam i Eva je instalacija koja obuhvata velike formate crteža realizovanih na iPadu i video rad nastao animacijom crteža realizovanih na iPhonu. Koncept problematizuje muško-ženske odnose kroz biblijsku legendu o postanku svijeta, izmještajući je sa štafelajne i zidne slike na teren visoke tehnologije, preciznije - na ekran telefona i tableta – zapisala je Jovićević o izložbi „i ADAM i EVA“.

Prema riječima ove izuzetne umjetnice, i Adam je svemoćni stvaralac koji, osim Eve, stvara i ostatak svijeta, sadeći rebra u zemlju i zalivajući ih. Svoju nagost ne krije smokvinim listom, već djetelinom s četiri lista.

- Ovaj stvaralac brzo postaje destruktivni monstrum koji hladnokrvo ubija sve što je stvorio. i Eva zanosna, dekorativna ženka, zavodljivo se ljulja na „rajskom granju“ ili kao sjenka treperi na vjetru... Od raja ni nagovještaja. Figure-fleke utisnute su na bijelu pozadinu poput pečata ili markice - dodaje Jovićević.

Po njoj, razglednica iz savremenog „raja“ nosi bizarne banalizovane odnose,  prenaglašene emocije svedene na vic, besmislene postupke. Pojašnjava da bjelinu prekida tek poneki list ili grana, pas, tragovi trave ili ikonice iz softvera za crtanje koji ironično podupiru erotizovane i agresivne scene... I tako priča i Adam i Eva na samom kraju prerasta u aj Adam aj Eva.

- Umjetnica, tragajući za iskonskim, animalnim, uz zanemarivanje društvenih normi, najčešće skriva simboliku kolektivnog (odjeću, ukrase, nakit, izuzimajući u jednoj sceni obuću) i očitava mentalne vrijednosti tjelesne tehnike, pokret, igru, napad i slično. Jednovremeno, uvedeni smo u virtuelni svijet ikona, posredovanjem između starih istina i novih iskustava. Učinjenim je oblikovanje postalo nepresušna igra polova, isprepletanost čula, lutanje imaginarnog kroz Eros kao jedan od mogućih puteva spoznaje i puteva kraja. Vjerujem da će nas ta igra ostaviti upitanim o razvoju odnosa prema sebi... o onom datom, odabranom i na kraju onom konačnom... Mi virtuelno dolazimo na početak, i zaista, imamo mogućnost da se zaustavimo i izaberemo: ljubav, pripadanje, uništenje, bol, agresiju i ponovno stvaranje iznova... i – iznova – zapisao je Miloš Knežević u katalogu za izložbu Milene Jovićević.

Ova crnogorska slikarka, čiji je rad prepoznat mnogo šire od granica Crne Goer, rođena je 1976. na Cetinju, gdje je i diplomirala na Fakultetu likovnih umjetnosti, u klasi Nikole Gvozdenovića i magistrirala u klasi Dragana Karadžića. Između te dvije diplome, usavršavala se u Francuskoj i na renomiranoj Visokoj školi za lijepe umjetnosti u Parizu, u klasi Dominika Gotjea, stekla takođe zvanje diplomca i magistra. Sada je saradnik u nastavi na predmetima Slikanje i Zidne slikarske tehnike na cetinjskom FLU.

Iza nje je 11 samostalnih izložbi u galerijskim prostorima u Parizu, Podgorici, Barseloni, Arecu, Antverpenu, Cetinju, Bergamu i Beogradu.

Dobitnica je prve nagrada za slikarstvo na Proljećnom salonu u Parizu 2001. godine i nagrade udruženja umjetnika u Orliju. Godinu kasnije, dobila je specijalnu nagradu za slikarstvo na Salonu u čuvenom Mon Sen Mišelu, a 2003. na istom mjestu i nagradu za slikarstvo u konkurenciji mladih umjetnika. Nagrada Udruženja likovnih umjetnika „Milunović, Stijović, Lubarda” pripala joj je 2005. godine, a Crnogorsko narodno pozorište uručilo joj je nagradu i stipendiju „Velibor - Bucko Radonjić” 2007. godine.