Odgovore koje je premijer Milojko Spajić spremao proteklih dana, uz asistenciju formalnih i onih drugih savjetnika, bili bi ubjedljivi za naše sugrađane predškolskog uzrasta. Logičke falinke dopunskih pojašnjenja o putovanju, troškovima ali i onome što u perspektivi znače ključne javne politike padaju u drugi plan u odnosu na, ponovna, targetiranja i kriminalizaciju novinara, aktivista, ali i građana koji ne učestvuju u javnom životu.
Umjesto preciznih odgovora na konkretna pitanja premijer Spajić je u maniru svog prethodnika Dritana Abazovića sasuo niz ozbiljnih optužbi - onih koje se u civilizovanom svijetu saopštavaju nadležnim organima, u suprotnom se radi o državnom terorizmu nad sopstvenim građanima.
Istovremeno, pozivanje na rad institucija zvuči kao još jedna duhovitost aktuelnog premijera, jer dok je pregalački tumarao francuskom rivijerom tražeći kakav niskobudžetni sendvič, u Podgorici je revanšistički smijenjena direktorica ASK, Jelena Perović.
Politički imenovani Savjet uradio je ono što nije uspio GST Vladimir Novović koristeći sve instrumente tuzilačke vlasti. Dakle, premijer Spajić se nimalo cinično poziva na instituciju koja je politički zarobljena od njemu bliskih pojedinaca i koalicionih partnera.
Treba biti suludo naivan, pa očekivati da će novi menadžment ASK od premijera dobiti odgovore, ne samo o prirodi letova ili da će uopšte do njih pokušati da dođe. Interesantno je tumačenje da ukoliko vas neko ugosti o sopstvenim nekretninima, ma gdje i ma koliko to premijer ne doživljava kao poklon u skladu sa relevantivnim zakonom.
Tumačenje koje je jednako inteligentno kao i očekivanje da Vlada donosi zakone. Djelovanje ministra zaduženog za odnose sa Skupštinom i dalje treba da pokaže rezultate.
Međutim, ključni problem počiva na bezobzirnom i bahatom napadu na građane i novinare. Retorički niskokalorično se konstruiše narativ koji treba da legitimiše novu seriju napada i zastrašivanja, sad ne samo medijskih poslenika, već i građana koji koriste moć društvenih mreža da ukažu na problematične društvene pojave.
S druge strane, o svim takvim saznanjima premijer ili njegov šef kabineta treba da upoznaju nadležne organe i o njihovim aktivnostima informišu javnost. Upravo je sam Spajić obesmislio ili zaustavio niz zakonskih predloga koji su neophodni za smislenu borbu protiv organizovanog kriminala, uključujući i oduzimanje imovine stečene krivičnim djelima od čega namjerava da finansira sopstveni galopirajući populizam.
Uostalom, cijela šarada oko premijerovog izleta pomjerila je fokus sa tzv. reformi koje u sred niza lokalnih izbora građanima treba da omoguće par desetina eura veće plate.
Još jedan eksperiment kojeg jednoglasno kritikuje svako ko je u životu pročitao bar jedan ekonomski članak ili više od toga a ne zavisi od dobrote izvršne vlasti. Uticaji novog eksperimenta biće novi inflatorni udar i talas zaduživanja. Pa tako do MMF.
Nesporno da premijer Spajić i dalje mora da uči od političkog pokrovitelja njegove Vlade i predsjednika Srbije, Aleksandra Vučića, koji na odmor ne odlazi ni četiri dana ili bar ne u društvu Instagram zavisnika. Dok te lekcije ne savlada, premijeru Spajiću ostaje da pije vodu.