Crkva Sv. Đorđa nalazi se u Donjem Orahovcu. Sagrađena je na visokoj stijeni udaljenoj oko 300 metara od mora odakle dominira okolinom. Prvi put se pominje 1446. godine. Današnji izgled je iz 1883. godine, kada je prvobitna crkvica pretvorena u oltar a dozidani prostrani narteks preuzeo je funkciju glavnog crkvenog prostora. Zaštićeni je spomenik sakralne arhitekture od 1957. godine.
Živopisana je vjerovatno početkom 17. vijeka. Cijeli plato na kome je crkva obuhvaćen je ogradnim zidom, nad čijom je kapijom zvonik na preslicu.
Oko crkve je mjesno groblje sa starinskim grobnicama koje zaslužuju da budu predmet posebne naučne obrade. Cijeli kompleks crkve sa ograđenim platoom i grobljem ima visoku kulturno-istorijsko graditeljsku i ambijentalnu vrijednost.
Kako se može pročitati u literaturi najstariji dio objekta je crkvica, kasnije pretvorena u oltarski prostor novije građevine, čiji nastanak se po stilskim karakteristikama može vezati za 15. ili 16. vijek. To je jednobrodni prostor malih dimenzija sa dubokom polukružnom apsidom na istočnoj strani. Svod je izveden s dosta teškoća i blago je prelomljen u tjemenu. Zapadni zid je uklonjen kako bi se s novim prostranim narteksom obrazovala cjelina.
Tom prilikom se čitavi plato obuhvata zidom, na kome se, odvojeno od građevine, po-diže zvonik na preslicu, sa tri okna. Time se čitav kompleks zaokružio, te je tako nastala lijepa ambijentalna cjelina, spoj primorske arhitekture i narodnog neimarstva.
Rustične su i freske koje pokrivaju unutrašnjost stare crkvice, današnjeg oltarnog prostora. Njih je početkom 17. vijeka slikao neki anonimni zograf skromnog likovnog obrazovanja.
U prvoj zoni je smjestio sv. Đorđa na konju i friz stojećih svetitelja: u apsidi Bogorodicu Orante, dok su na ostalim površinama raspoređene scene Velikih crkvenih praznika.
Po mišljenju likovnih kritičara zvučnost kolorita i jednostavna izvedba daje freskama ton naivnosti i neposrednosti što ih čini posebnim u svojoj izvedbi. Ikonostas je novijeg datuma. Tu je i nekoliko posebnih ikona, ruskog i grčkog porijekla, okovanih srebrom.
Sanirana je 1983. godine, nakon katastrofalnog zemljotresa. Zbog oštećenja kompleks Crkve Sv. Đorđa kojeg čini crkva sa ograđenim dvorištem i pristupnim stepeništem, saniran je poslije zemljotresa iz 1979. godine prema projektnoj dokumentaciji i uz neposredno učešće službe zaštite spomenika kulture. Tada je takođe na fresko-slikarstvu izvršen konzervatorsko restauratorski tretman.
Ali kao što to obično biva sa kulturnim dobrima kod nas ovaj vrijedan kulturni spomenik dobio je još jednu obnovu. To se moglo pročitati na sajtu Mitropolije SPC:
“Završeni su radovi na crkvi Sv. Đorđa u Orahovcu, jednom od najstarijih hramova u Boki kotorskoj, saznajemo u NVO Matica Boke. Obavljena je zamjena krova i dijela konstrukcije, uvedena struja. “Sredstva za navedene radove prikupljena su isključivo donacijama pomoraca, mještana, kao i prijatelja Oravca”, rečeno nam je u Matici Boke. (SPCO Kotor)”.
Prilikom ranije sanacije ovog kulturnog dobra bila su potrebna istraživanja, dokumentacija, izvori, literatura, fotosi, crteži, projekti, planovi. Navodimo neke od njih: “P-122; Projekat sanacije arhitekture, statike i živopisa; Arh. Franc Vardjan, ing. Stojan Ribnikar, ak. sl. Ivan Bogovčić; 1982. Rev. br. 022/05 od 25. 4. 1983.” onda “E-37; Izveštaj o konzervatorsko-restauratorskom zahvatu na zidnim slikama u crkvi sv. Djordja – Donji Orahovac; Restavratorski center SR Slovenije Ljubljana” i slično.
Međutim, nakon sanacija SPC na crnogorskim kulturnim dobrima ne ostaju izvještaji institucija zaduženih za brigu o njima. Jer je očigledno rađeno bez njih.
Tako da najnoviji izvještaj otprilike glasi: SPCO Kotor saznao od NVO Matica Boke da su završeni radovi na Crkvi Sv. Đorđa u Orahovcu, zamijenjen je krov i dio konstrukcije, uvedena struja, a sva sredstva za navedene radove prikupljena su isključivo donacijama pomoraca, mještana, kao i prijatelja Oravca. Stručan prijateljski izvještaj. Baš.
