Piše: Miroslav ĆOSOVIĆ
Crnogorci u biti svog narodnog bića, nijesu ni Sloveni, a kamoli Srbi, i to tvrdim ne samo na osnovu istorijske nauke, već i na osnovu onoga što pružaju: populaciona genetika, fizička antropologija, arheologija, etnologija... Jedini ispravan način da se nekom narodu sagleda etnogeneza je da se uključi više nauka, a ne samo istorijska nauka. Osloniti se samo na istorijsku nauku pri ispitivanju etnogeneze nekog naroda, po meni je neozbiljno, vrlo neozbiljno. Naročito je neozbiljno na našim prostorima, đe se tokom istorije u dokumentima pominju mnogi narodi, pa svako može da pronađe neki istorijski izvor koji daje za pravo baš njegovom narodu, to jest njegovom viđenju etnogeneze. Tako je prof. Živko Andrijašević prije popisa 2011. rekao, parafraziram: "evo, sad će opet rat citatima."
Mi Crnogorci smo, što se porijekla tiče, mješavina više starośedjelačkih etnija, koje su Rimljani zbirno Ilirima nazivali. Mi smo srednjevjekovni Zećani, koji su se krajem srednjeg vijeka poslije najezde Osmanlija nastanili u Staroj Crnoj Gori, Brdima i Primorju. Uz stanovništvo takozvane Stare Hercegovine svi mi činimo jednu etničku cjelinu, a tu etničku cjelinu danas znamo kao jedan samosvojan narod - Crnogorce. Za balkanske uslove, vrlo smo star narod, jer većina balkanskih naroda samo je uzela stara narodna imena sa kojima suštinski nemaju skoro nikakve veze.
Starocrnogorci, Brđani, Primorci i Starohercegovci čine jednu cjelinu, jednu i jedinstvenu - crnogorsku naciju, jer, generalno: imaju istu istoriju, imali su svoju - plemensku organizaciju društva, imali su svoju Crnogorsku autokefalnu crkvu, nose jednu nošnju, imaju iste običaje, imaju isti jezik, imali su zajedničku kultnu ličnost Ivana Crnojevića itd. Mogu SPC i SANU i milion puta ponoviti da su Crnogorci Srbi, ali ove činjenice neće uspijeti da promijene, nimalo.
Fizička antropologija je lako dokazala da smo starośedioci, nijesmo slovenskog porijekla, bar većina od nas nije.
Ima raznih, a uglavnom sličnih definicija fizičke antropologije, koja se takođe naziva i biofizička antropologija, a jedna definicija bi bila da je to nauka koja - proučava mehanizme biološke evolucije, genetsko nasljedstvo, ljudsku prilagodljivost i varijabilnost, primatologiju, morfologiju primata, kao i fosilne ostatke ljudske evolucije. Fizička antropologija se dakle bavi i proučavanjem skeleta koje arheolozi pronalaze u grobnicama iz različitih vremenskih perioda.
Mi smo starośedioci Ilirika koji su konačno primili slovenski jezik krajem srednjeg vijeka, poslije 800-900 godina (od 6./7. do kraja 15. vijeka) života u kojem su Sloveni - ili imali političku moć ili kulturnu nadmoć - koja je manifestovana time što je našim precima Sveto Pismo bilo dostupno na slovenskom jeziku (slovenski jezik su prvi književno normirali Ćirilo i Metodije, u 9. vijeku). Na primjer, isto tako, danas je skoro svim Škotima maternji jezik engleski, a njihovim vlastitim izvornim jezikom (jedan od keltskih jezika), danas govori par procenata Škota. Slično je i sa Ircima.
Glavninu Slovena su na ovim prostorima uništili Turci, još krajem srednjeg vijeka, tekst o tome "Kako je etnički preoblikovan Balkan" sam na Analitici objavio u oktobru 2013.
Takođe, u junu 2012. sam na Analitici u tekstu "Sloveni samo u tragovima"pokazao, iz ugla naučne discipline - populacione genetike, a na osnovu istraživanja koje je naručilo Ministarstvo nauka Srbije, da je i genetika dokazala da među nama ima manje od 10% slovenske genetike, mi smo velikom većinom starośedioci.
Antropolozi Božina Ivanović i Petar Vlahović: Antropolog, akademik CANU, Srbin Petar Vlahović objavio je u Glasniku antropološkog društva Srbije (Novi Sad, vol. 43, str 7-14, 2008) tekst "Dinarski tip i njegovi varijeteti u Crnoj Gori" đe je Crnogorce izičito opisao - kao starośedioce Balkana. Vlahović ovako piše:
"Najpotpunije podatke, ostavio je Jan (Ivan) Deniker, francuski antropolog ruskog porekla, koji je, putujući po Dalmatinskom primorju 1880. godine, uočio telesne razlike između stanovništva severne – kopnene Dalmacije i stanovništva Boke Kotorske. Denikerova klasifikacija rasa se, inače, smatra fundamentalnom jer je on, među prvim antropolozima, etničke zajednice klasifkovao i po njihovim etničkim i po njihovim biofizičkim odlikama. Tom prilikom Deniker je, na osnovu svojih neposrednih terenskih proučavanja, na Crnogorcima u Boki Kotorskoj, izdvojio i opisao „jadransku“ (naziv je ubrzo napušten) ili „dinarsku“ rasu koja je pod imenom „dinarska rasa“ ušla u naučnu literaturu i neposredno vezana za Crnu Goru. Deniker je Bokelje, odnosno Crnogorce iz Boke, opisao kao ljude lepa uzrasta, mrke kože, tamne kose i tamnih očiju, dugačkog lica sa pravim ili orlovski povijenim nosom..."
Naziv Dinarci ustanovio je velikosrpski naučnik Jovan Cvijić, iako je za Dinarce već postojao potpuno jedinstven i zaseban etnički naziv - Morlaci. Dinarac i Morlak, to je isto. Petar Vlahović zatim jasno piše da su Dinarci (a to smo mi) starośedioci, još od praistorije:
"Prema sadašnjim saznanjima ontogenetski razvoj dinarskog antropološkog tipa počinje u praistoriji. O tome svedoči paleoantropološki materijal koji je pronađen kako u Crnoj Gori tako i na znatno širem prostoru koji danas zahvataju populacije savremenog dinarskog tipa. . . Ovo potvrđuju nalazi iz Zetske ravnice i nekih drugih lokaliteta u Crnoj Gori uključujući u to i srednjovekovne populacije sa lokaliteta Momišići u Podgorici. Gracilizacija je uticala na smanjenje obima glave i sužavanje lica a brahikefalizacija se na osnovu osteološkog materijala u Crnoj Gori istorijski može pratiti od mezolitskog i bronzanog doba, a potom i kod srednjovekovnih i kod savremenih crnogorskih populacija. B. Ivanović je utvrdio da se kod Crnogoraca, koji su tipični predstavnici dinarskog rasnog varijeteta, indeks glave kreće oko 83 po čemu se crnogorske populacije veoma upadljivo razlikuju od ostalog doliho i mezokefalnog stanovništva Evrope. Pored toga crnogorske populacije imaju široko lice i veliku širinu između jagodica (141 mm u proseku) koja nije uočena kod ostalih slovenskih i neslovenskih evropskih populacija. Zanimljivo je takođe da, po proučavanjima Božine Ivanovića i Živka Mikića, dinarski kompleks Crnogoraca, u koji spada brahikefalija i široko lice, nema analogija sa morfološkim osobinama paleoantropoloških serija koje potiču sa slovenskih nekropola iz ostalog južnoslovenskog prostora, već se jedino mogu povezivati sa srednjovekovnim paleoantropološkim materijalom iz Crne Gore."
Velikosrbin Vlahović potpuno povlađuje pisanju crnogorskog naučnika Božine Ivanovića, Vlahović tvrdi da smo starośedioci, a to znači - nijesmo Sloveni. To Vlahović tvrdi iz ugla svoje nauke, inače Crnogorce smatra Srbima - na osnovu svog površnog znanja istorije.
Fizički antropolog, profesor Živko Mikić: Profesor biofizičke antropologije Živko Mikić, đak Gutenbergovog univerziteta u Majncu, đe je i doktorirao, je vjerovatno najznačajniji fizički antropolog na našim prostorima, on konstatuje:
„Mi smo potomci najtipičnijih dinarida, koji su živeli na mnogo širem području no što je Dinarski masiv i čiji razvoj nije uspela da pokoleba velika seoba naroda, početkom srednjeg veka, okupacija posle Kosovske bitke...” (Koliko su Srbi rasli kroz vekove, „Blic” 13. april 2001.)
U članku se još kaže - "Pregledao je oko 30.000 skeleta koji datiraju od preistorije do danas, a sa tla su Srbije."
Mikić ne povlađuje velikosrpskim istoričarama, kaže da smo tu od praistorije, naš "razvoj nije uspela da pokoleba velika seoba naroda." U velikoj seobi naroda, u 6. i 7. vijeku, na ove prostore došli su Sloveni, Avari i Goti.
Andrić i Đorđe Janković: Zanimljivo je da pogledamo ono što je primjetio jedan čovjek sa odličnim darom zapažanja. Ivo Andrić je u vezi izgleda rimskog cara koji je rođen na Iliriku, zapisao:
„U Gliptoteci u Kopenhagenu ima velik broj grčkih i rimskih glava od kamena ili mramora; među njima i jedna za koju se kaže da je portret cara Dioklecijana. Brahikefal sa faunskim licem. To je pravi i potpuni čovek iz okoline Splita, neki Duje ili Jure, kakvog, bar po spoljnjem izgledu, možete i danas u tom kraju naći.” (Ivo Andrić, Znakovi pored puta (knjiga druga), Politika i Narodna knjiga, Beograd, 2005, str. 109)
Velikosrpski arheolog Đorđe Janković je u TV emisiji Ćirilica na TV Happy, 8. januara 2012. rekao:
"Srbi su potomci Dinaraca, znači antropološki se razlikuju od ostalih Slovena, a ti ostali Sloveni oni su u Podunavlju, Panoniji i nalazimo ih sve do Baltika, tamo do Dnjepra itd. A ovaj dinarski tip, on se prati pouzdano od Cetinske kulture, dakle to je negde bronzano doba, 1500. godine pre Hrista."
Janković naravno i Crnogorce i ostale Dinarce smatra za Srbe, a kako to ovi njegovi Srbi mogu biti istog porijekla sa ostalim Slovenima (a pri tom se - kako sam kaže vrlo razlikuju), ne zna ni on sam.
Akademik Ruske akademije nauka Tatjana Aleksejeva: Na TV Montena iz Podgorice 28. novembra 2002. god, dakle prije tačno 13 godina, gostovala jeantropolog Tatjana Aleksejeva, akademik Ruske akademije nauka. Emisiju je vodio akademik CANU Petar Vlahović, možete je pogledati na linku. Između ostaloga Aleksejeva je kazala:
“Tako možemo reći i za Crnogorce, koji su takođe slovenski narod, a koji se po antropološkim nalazima razlikuju od slovenskog naroda.“
Slovenski su narod jer govore slovenskim jezikom, a u antropološkom smislu se razlikuju od Slovena – jer nijesu porijeklom Sloveni. I još je govorila:
Crnogorci su narod koji je karakterističan po posebnom položaju i rasnoj klasifikaciji. U prvom redu ih je opisao i definisao Deniker, ruski naučnik koji je živio krajem 19. vijeka i on je prvi obratio pažnju na karakteristike Crnogoraca, kakve su – visoki rast, koji prevazilazi visinu svih evropskih naroda, visoka široka glava, krupni razmjeri lica, širina obraza, dužina lica – što odgovara tamnoj kosi i boji glasa, ali u prosjeku je više onih sa takozvanom svijetlom – to jest jasnom bojom glasa, što nije tipično za južne Slovene i htjela sam se prije svega zbog toga upoznati sa crnogorskim narodom. . .
Ja sam se već upoznala sa nalazima sa Ćipura i proučavala ih nekoliko dana. I naravno, vide se razlike u odnosu na srednjovjekovne Slovene. . .
U nalazima iz Ćipura primjećujemo osobenosti koje se razlikuju od slovenskog naroda kao što su izrazito široka i krupna glava, što ne karakteriše srednjovjekovne Slovene, jer u periodu srednjeg vijeka karakteristična je bila izdužena glava za većinu stanovništva kakvi su Sloveni, zatim Germani, Ilirci. Međutim, mi vidimo da se u nalazima sa Ćipura može zapaziti osobenost od 15. do 17. vijeka, gdje imamo široku i okruglu glavu, krupne razmjere lica, što se ne može kategorizovati u antropološke osobine tog dijela evropskog naroda. Imamo veliko i široko lice sa neuobičajeno izraženim nosom, mada je veliki nos izražen za narode južne Evrope. To je znači karakteristika – brdskog tipa naroda. Po spisima koje sam dobila u Americi i karakteristikama Vlaha, gdje takođe imamo osobine velike glave, širokog lica, kao i izraženog nosa, možemo govoriti o velikoj sličnosti nalaza sa onima sa Ćipura. . .
U srednjovjekovlju nije bilo ljudi tako visokog rasta. Na primjeru srednjovjekovnih Slovena, prosječna visina čovjeka je bila 162 cm maksimalno, dok kod Vlaha o kojima sam govorila prosječna visina kod muškaraca je 174, a kod žena 168, što ne možemo naći kod srednjovjekovnih Slovena. Oni su izuzetno masivne i visoke građe i ja sam izuzetno zainteresovana za proučavanje Vlaha. . . Možemo reći da po svim nalazima Vlasi ne spadaju u grupu Slovena. . . Pri čemu se Vlasi ubrajaju u potomke Iliraca."
Prosječni Dinarci/Morlaci, to jest Crnogorci čije je skelete proučavala Aleksejeva, u srednjem vijeku su bili 12 cm visočiji od prosječnih Slovena.
Pokojna Aleksejeva je Ruskinja, Slovenka, ipak, u cijeloj emisiji pričala je o Vlasima, premda znamo da je slovenski ośećaj kod Rusa jako izražen. Nauka joj je bila ispred slovenstva.
Aleksejeva Srbe u emisiji nijednom nije pomenula, kao ni Vlahović. Izgleda da Petar Vlahović u srpstvo Crnogoraca vjeruje samo zbog političkih razloga.
Eto, to su saznanja do kojih je mukotrpnim istraživanjem došla čitava jedna nauka - biofizička antropologija. Mi govorimo slovenskim jezikom, ali naše porijeklo nije slovensko.
