Kao da u političkom ambijentu Srbije postoje specijalisti za iskazivanje mržnje protiv susjednih država, upakovane u prepoznatljivom narativu o ugroženosti Srba u regionu. Šatro, Srbi su svuda ugroženi !?
Obzirom, na njihov prepoznatljivi mentalni prtljag i umni potencijal o crnogorskoj državi, odavno iskazan i prepoznat kao kontaminirajuća infektivna sadržina, imuni i preventivni sistem crnogorske države, zabranio je da se, iz razloga mentalne higijene, nosiocima te „zaraze“ dozvoli da zagađuju socijalni prostor kolektivne crnogorske građanske svijesti.
Udarna četvorka: Dio ideoloških potomaka dželata crnogorske države, od prije jednog vijeka, Matija, Čedomir, Mirović i doktor za rokenrol Raković, skoro na svim medijima u Srbiji, razglasiše da im je, “nedemokratski, seperatistički, kriminalni“ crnogorski režim zabranio velikosrpsku nebesku misiju; da proslave nestanak imena i države koju su njihovi ideološki preci „bratski ugušili“ i da oslobode, navodno, ugroženi srpski narod u Crnoj Gori. Tom prigodom, Amfilohije bi zamolio svetosavskog Boga, da blagoslovi reprizu Podgoričke skupštine u 21. vijeku, i da spasi ugroženo srpstvo od Triglava do Đevđelije.Blagoslovio je Ristov Bog mnoge, bivše i žive, zločince, od Mace, Šiljka, Arkana, Karadžića…
Ovi kvazi intelektualci, pokušavaju da specijalnu ulogu,za javnost, opreme specijalnim narativom iz tzv. Strategije Šeherezade Karla Rova:
„Kada vas politika osudi na smrt, počnite da pričate priče, tako nevjerovatne, zavodljive i fascinantne priče, da bi kralj (građani t.m.) zaboravio da vas je osudio na smrt“.
Naravno, svakom razumnom biću je jasno, da je Projekat Velikog Zla Nebeske Srbije mrtav, zbog toga, ovi intelektualni opsenari izmišljaju nove narative za obmanu i građana i Crne Gore i građana Srbije.
Obmana: Obmanu koja ne predstavlja slobodu mišljenja već slobodu terora, slobodu verbalnog nasilja, koja uvijek predhodi fizičkom nasilju i pogibijama.Akciji uvijek prethodi misao, ona je prethodila i terorističkoj grupi za pokušaj državnog udara u Crnoj Gori.
Intelektualci, određeni da svoja naučna saznanja saopšte klero-političkom štabu, zloupotrebljavajući vjerujuće građane u Crnoj Gori, sada rone očajničke suze što neće moći lično (možda ne i preko video bima) saopštiti iluziju, da je, slobodna, samostalna i građanska Crna Gora samo fikcija, a da je stvarnost ona Crna Gora koja je istorijski ubijena 1918. godine. I da je teror protiv pristalica one Crne Gore iz 1918. godine bio, sa aspekta ideološkog velikosrpskog Projekta, patriotski čin.
Zločini protiv crnogorskog naroda: Valja se podsjetiti, da su i sramnoj Podgoričkoj skupštini prethodila bestijalna nepočinstva velikosrpskih kabadahija. Srpski vojnici su 23. oktobra 1918. godine vršili nuždu na crnogorskoj zastavi koju su skinuli sa Dvora na Cetinju. A namjera četvorice ucvijeljenih umnika iz Beograda, nije ništa drugo nego intelektualno pražnjenje, slično njihovim uzorima iz navedenog slučaja.
Da i ne podsjećam na zločine koji su slijedili nakon zastiđa koje je srpska komanda činila prema protivnicima odluka nelegitimne i sramne Podgoričke skupštiine. Paljenje čeljadi porodice Zvicer na njihovom ognjištu, sramoćenje žena kojima su u suknje stavljali mačke koje bi zavezali da ne mogu izaći, a onda su jadne žene šibali uz „junačko“ veselje „srpske braće“…samo je deo bestijalnosti koje nijedna neprijateljska vojska nije činila u Crnoj Gori.
I eto nakon jednog vijeka potomci dželata iste ideologije, zamjeraju obnovljenoj i savremenoj crnogorskoj državi, što ne prihvata ulogu žrtve i što ne dozvoljava da to istorijsko besčašće proslavljaju u njenoj kući.Negiranje države: Da su dosledni idelogiji predaka, tzv. „srpski intelektualci“, negiraju crnogorsku državu, naciju, a umni Raković reče da su, za njega, „granice CG administrativne“ i da će on ovo „otkriće“ svojim pristalicama u Crnoj Gori saopštiti uz pomoć savremene tehnike.
U ime koje demokratije u ime kakvog morala, bi ovim strancima, crnogorska država trebala da dozvoli prelazak državne granice?
Crnogorska Čovječnost i Čestitost, utemeljena na epskoj viševjekovnoj etici Crnogorskog slobodarstva to nije mogla podnijeti.
