Čini se da je ponovljeni stav glavnog američkog diplomate u Crnoj Gori o odnosu prema ostacima DF-a izazvao skoro istu reakciju kao da se čuo prvi put.
Objašnjenje (ne)očekivanog bijesa možemo naći i u doskorašnjoj popustljivosti prema politici koju ova koalicija (ZBCG) zapravo personifikuje. Sa svim i za sve samo protiv DPS-a. Čuveni recept iz avgusta 2020. godine, koji je Crnu Goru doveo na ivicu državne i nacionalne egzistencije.
Teško je pronaći suštinsku razliku između ZBCG i njihovih derivata
Na momente je izgledalo da će rebrendiranje DF-a i ublažena retorika učiniti da zapadnim partnerima, prije svega SAD-u, najvidljivija proruska struktura u Crnoj Gori postane prihvatljiv partner. Odnosno, da će ulazak ostatka ostataka DF-a u izvršnu vlast proći npr. kao imenovanje predsjedničkih savjetnika.
Međutim, problematičnost tog stava uvažene ambasadorke leži u nedovoljnoj razrađenosti te teze, odnosno njenoj operacionalizaciji na terenu - okolnost koja podriva ugled i strategiju SAD na prostoru Zapadnog Balkana a posebno u Crnoj Gori.
31Ambasadorka jasno pominje samo jedan subjekt koji se ne percipira kao partner zapadnog svijeta. Razumije se, problem su ideološki i politički svjetonazori tog saveza. Odnosno, njihova nacionalistička, antizapadna i proruska politika. Nastavak tog niza bi po logici stvari trebalo da prate i ostali politički akteri čija eksplikacija politike je umnogome radikalnija od samog DF-a. Partije i pokreti poput Danilovićeve Ujedinjene ili Alternative, koji gostuju na listi PES-a, po tim pitanjima puno su sporniji od pjesničkog zanosa Milana Kneževića ili nesđenog vojvodstva Andrije Mandića.
Slična je situacija i sa Demokratama. Partija koja ne propušta šansu da propusti šansu i povuče državno odgovoran potez. Duga je istorija neispunjenih obećanja međunarodnoj zajednici kao i kukavičko bježanje od političke i svake druge odgovornosti. Partija koja je svoju sudbinu (nepotrebno) vezala za političku olupinu zvanu URA. Spisku dodajte i sve političke, a posebno parapolitičke strukture koje su crnogorske Vagnerovace po principu 'stručno je ključno' prekvalifikovale u keramičare.
Čak i na simboličkom nivou kako to da ZBCG nije partner, a ključna figura tog pokreta, notorna doktorka Borovinić-Bojović uživa gostoprimstvo naših američkih prijatelja. Logika i diplomatija obično idu ruku pod ruku! Ili je ZBCG maligan isključivo u Karađorđevoj ul. dok u Bokeškoj duvaju neki drugi vjetrovi.
Teško je pronaći suštinsku razliku između ZBCG i njihovih derivata. Odnosno, još teže je objasniti stav da prvi nisu partneri DC, a ovi drugi jesu čak i onda kad se ni retorički ne odriču velikosrpske politike ludila.
Sa druge strane, arbitriranje među onima koji su partneri i pokušaj da se vještački zaustavi i suspregne politička opcija koja je jedina prozapadna problematizuje cijeli kontekst. Jedno je reći i postaviti crvene linije, koje kao što vidimo, nisu dovoljno jasne ili logične, a sasvim drugo pokušavati nivelisati političke procese iz perspektive koja je kontaminirana besprizornom propagandom i montiranim aferama. Sve to potvrđuje Kisindžerovu ciničnost da je najteže biti prijatelj Amerike.
