Anestezirana javnost skoro i da ne reaguje na ponovno brutalno miješanje zvanične Srbije i nezvanične Rusije u podgoričke lokalne izbore. Više ne i tajna receptura pokrenula je frontalni napad, od call centara, SNS bot aktivista sve do patrijarha Porfirija koji se i sa Podgoricom voli javno.
151Razumije se, lokalni obavještajni i slični paraobavještajni punktovi radnu brzinu postigli su nedkeljama unazad ne bi li spasili posrnuli rejting premijera Milojka Spajića i njegovog nepravedno i ničim izazvano sankcionisanog potpredsjednika Aleksu Bečića. Za razliku od slične operacije u Nikšiću 2021. godine i Budve svih ovih godina današnji udar na Podgoricu ne izaziva rezignaciju, a i metode su evoluirale.
Teško je sad zaustaviti rad takozvane Srpske kuće, a u biti obavještajne filijale, kad ih po Crnoj Gori danas ima na desetine. Još teže je zaustaviti hiljade duploupisanih birača da iz Trebinja i Negotina autobusima pohrle u naš Glavni grad ne bi li zaokružili lokalni SNS tj. SNSD.
Skoro pa nemoguće je ove probleme kandidovati međunarodnoj zajednici koja i dalje ne razumije ili ne želi da razumije probleme malignog miješanja i nespremnosti ASK i Tužilaštva da umjesto progona novinara i intelektualaca progone one koji peru novac za potrebe finansiranja kampanja vladajuće koalicije.
Ono što opozicija treba da uradi je da konačno odgovornost delegira biračima - građanima Podgorice. Glas za vladajuću koaliciju je glas za grad zatrpan smećem.
Glas za klerikalizaciju i fašizaciju Podgorice. Glas za estetiku velikodržavnog fašizma. Glas da Podgorica u dogledno vrijeme ne bude glavni grad. Glas za provonicijalizaciju duha. Glas za nastavak haosa i ludila. Glas da gradonačelnica Podgorice bude Jovana Jeremić, pa da se iz studija Pinka donose odluke o ulicama, trgovima i spomenicima mediteranske, evropske i antifašističke Podgorice.
Siguran sam da ubjedljiva većina to ne želi! Odgovornost je uvijek na biračima u situaciji kad realnost ne treba dokazivati kampanjom. Posebno ne one koji su indiferentni prema politici. Apstinencija je politički kancer i direktno saučesništvo u sveopštem ludilu. Na svima pojedinačno je odgovornost da se to spriječi - olovkom i glasačkim listićima.
Ideja evropske, građanske, multietničke i Crne Gore na zapadu je superiorna politička i nacionalna misao. Trijumf nadam provincijalnom balkanskom prokletom avlijom. Nesporno je da će ta ideja kad tad opet pobijediti - upitna je samo cijena te pobjede i odgovor na pitanje zašto Crnogoraci besudnu zemlju biraju umjesto ove koja je obnovljena 2006.
