Duže od tri godine mi, slobodoumni intelektualci i intelektualke, faktički crtamo sve faze velikosrpskog plana, predlažući odbrambene strategije i krčeći put građanskom otporu. Za to vrijeme, predvodnici opozicije srljali su iz greške u grešku, sanjareći o povratku na vlast.
Postavljenjem četničkog vojvode kao kontrolora parlamentarne, ali i kompletne vladajuće većine, počela je najagresivnija faza, ona na koju smo najviše upozoravali, a zasniva se na pokušajima regionalnog razdora, ukidanja Ustava, te preoblikovanja etničke strukture i državnog karaktera. Konačno su razbijene iluzije o zastupnicima tzv. trećeg puta kao spasiteljima zarobljene i korumpirane države.
Bez preventivnih akcija, koje nužno ne moraju rezultirati željenim ishodom, ali bi poljuljale dobro uhodanu mašineriju, nema ni državotvorne politike
Ideološka priroda većine sastavljene od šovinista, relativizatora i klimača glavama do srži je ogoljena. Preduboko smo zagazili u devedesete: inflacija, utrkivanje u sluganstvu zvaničnom Beogradu, nagovještaji sukoba, vapaji za posredovanjem Zapada... Upravo je podrška zločinačkim politikama iz devedesetih, ključna poveznica u priči o zaoštravanju odnosa sa Hrvatskom i BiH.
Inicijalna kapisla, u oba slučaja, bila je relativizacija velikosrpske agresije. Stvarni povod nesuglasica sa Hrvatskom, te pokretanja brojnih otvorenih pitanja, bila je izjava ministra Krapovića kada je, krajem prošle godine, kazao da dešavanja u Morinju nijesu posljedica velikosrpske agresije, nego rata u bivšoj Jugoslaviji.
Ultimativni stavovi o brodu Jadran, bili su samo kap koja je prelila čašu. Postepenim uvođenjem zemlje u tihi, ali veoma opasan konflikt sa susjedima, teži se potpunom udaljavanju od evropskog puta i, posljedično, sukobu sa NATO saveznicima. Dok Zapad steže obruč oko Aleksandra Vučića, srpski diktator indirektno najavljuje novi rat za mir.
87Reklo bi se, idealan tajming za praktičnu primjenu čuvenog slogana "Mir, stabilnost, Vučić". Ikonografijom u kabinetu četničkog vojvode iscrtava se crnogorska teritorija kao zamišljena buduća kolonija srpskog sveta. Iz najvišeg zakonodavnog doma kulja nacionalizam, s ciljem dokazivanja istorijskih falsifikata. Deklarativni evropejci ni da trepnu, što nas koji smo predvidjeli sve obrasce srednjičarskog ponašanja uopšte ne čudi.
Dezorijentisana opozicija se protiv hibridnog rata čiji akteri raspolažu institucionalnim sredstvima, bori floskularnim saopštenjima i neučinkovitim prijetnjama, koje kod izvršilaca naloga velikog vođe izazivaju podsmijeh. Nema ni naznaka uzdrmavanja velikosrpske agende. Isključivi cilj povratka na vlast i nedostatak jasne strategije opozicionog djelovanja obesmišljava marketinšku ujdurmu o korijenitim reformama.
Slobodnoj riječi koju vaskolika javnost, kao ni opozicija, prečesto nije shvatala ozbiljno, danas se sudi
Ključno pitanje je da li čekanje pravog momenta podrazumijeva poziv za zamjenu ZBCG. Čak i da se Spajiću upali crvena lampica, razlog bi bio lični, a ne državni interes. Dritan umjesto Dritana najmanje treba Crnoj Gori. Nastavak interesno kalkulantskog djelovanja bi, kao i do sada, koristio isključivo rusko-srpskoj agenturnoj mreži, a oslanjanje na srednjičarsku naknadnu pamet više je antidržavni, negoli državotvorni potez.
U kleročetničkom scenariju, uloge su precizno podijeljene. Bez preventivnih akcija, koje nužno ne moraju rezultirati željenim ishodom, ali bi poljuljale dobro uhodanu mašineriju, nema ni državotvorne politike.
Slobodnoj riječi s početka teksta, koju vaskolika javnost, kao ni opozicija, prečesto nije shvatala ozbiljno, danas se sudi.
Boban Batrićević predstavnik je svih nas koji, uprkos progonu, nijesmo spremni da pokleknemo i povinujemo se pred najezdom i nakanama sanjara velikodržavnih projekata. Sa ili bez savezništva sa opozicijom, branićemo kritičku i objektivnu misao, kao najsvjetliji putokaz u ovom suludom vremenu.
Slobodna riječ, izgovorena ili napisana, lišena političke pristrasnosti, neoborivi je štit u odbrani jedine nam domovine, koji niti jedna grana vlasti ne može srušiti.
