Predsjednička kampanja nije ni počela a javnost već svjedoči političkom besmislu nezamislivom u civilizovanom svijetu. Uopšte, teme i dileme koje okupiraju javni prostor potvrđuju vrijednosno propadanje crnogorskog društva od avgusta 2020. i prijete novom talasu banalizacije politike. Sve u cilju dodatne kompromitacije ideje crnogorske države.
Međutim, fenomenološki početak kampanje je od Crne Gore napravio poligon za obračun različitih djelova srpskog društva, posebno u trenutku kad je ta država ponovo na prividnom raskršću.
Nedostatak unutrašnje demokratije u Srbiji uz tradicionalnu težnju da se upravlja procesima u susjednim državama preselilo je sukob vlasti i opozicije na crnogorsku političku scenu. Odnosno, ta okolnost otvorila je vrata indirektnom sukobu Vučićevog režima i onog dijela društva koji je njemu politički suprotstavljen a koji je nacionalno značajno ekstremniji i potencijalno pogubniji po Crnu Goru. Slično je bilo i u ranijem periodu, kad su se odnosi prelamali kroz trvenje unutar litijaških partija i duhovnih pokrovitelja svih nasrtaja na ustavni poredak.
Početak kampanje je od Crne Gore napravio poligon za obračun različitih djelova srpskog društva
Na ovim izborima velikosrpska državna i opoziciona opcija dominantno nastupa kroz dva kandidata. Favorit Andrićevog venca, politički iskreniji i javnosti jasniji, razumije se, već tradicionalno je DF i njihov lider. Neskriveni pobornik četničke ideologije i proruske izdaje svoj politički program nudi kao alternativu Zapadnom kursu države i tekovinama 2006. Kad se na to doda neuspješni, samoincijalni pokušaj državnog udara slika je potpuna. Ponavljam, neskriveno i dosljedno.
Međutim, kandidat i ideološki sljedbenik opozicionog dijela srpskog društva i važnije ekstremnog dijela Crkve Srbije javnost uspijeva da dezavuiše vulgarnim populizmom i pretencioznim pseudomesijanskim nastupom. Pokušaj da grupacija iznikla iz klerikalne kontrarevolucije koju su definisali duhovni promoteri rat na prostoru Jugoslavije iznjedri evropskog predsjednika zvuči jednako smiješno kao i ekonomski program koji je sahranio crnogorsko zdravstvo. Čista metafizika.
Zaprepašćujuća je lakoća kojom multietničko crnogorsko društvo ignoriše ideološku crninu pomenute strukture. Od toga je samo potresnija slijepa vjera u zvečeću prazninu nekoliko floskula o "boljem životu". Dokaz o nesvakidašnjoj sposobnosti crnogorskog samozavaravanja!
Prisutni su i manje značajniji kandidati koji služe pluralizaciji velikosrpske ponude i njihova misija završavam tom ulogom. Njih će srpska vlast i opozicija periferno podržati. Statisti u još jednom pokušaju prevare crnogorskih birača, ali i obračuna dvije velikosrpske struje.
Sa druge strane, zvanična Moskva svesrdno će podržati oba ključna kandidata proruske izdaje. Prvog javno i logistički, dok drugi može da računa na široku lepezu metoda hibridnog rata. Posebno što iza njega, između ostalih, stoji dio Crkve Srbije koja sa puno više naklona gleda ne samo na stvaranje srpskog već i ruskog „sveta“.
Iz njihove vizure ovo nijesu izbori već posljednji obračun sa Đukanovićem i onim što ono simboliše. U tim koordinatama treba tražiti i odgovor na rastuću prijetnju.
